-
1 Τυρρηνία
Τυρρηνίᾱ, Τυρρήνιοςfem nom /voc /acc dualΤυρρηνίᾱ, Τυρρήνιοςfem nom /voc sg (attic doric aeolic)Τυρρηνίᾱ, Τυρρηνίηfem nom /voc /acc dualΤυρρηνίᾱ, Τυρρηνίηfem nom /voc sg (attic doric aeolic)——————Τυρρηνίᾱͅ, Τυρρήνιοςfem dat sg (attic doric aeolic)Τυρρηνίᾱͅ, Τυρρηνίηfem dat sg (attic doric aeolic) -
2 Τυρρηνια
-
3 Τυρρηνίᾳ
Βλ. λ. Τυρρηνία -
4 Τυρρηνίας
Τυρρηνίᾱς, Τυρρήνιοςfem acc plΤυρρηνίᾱς, Τυρρήνιοςfem gen sg (attic doric aeolic)Τυρρηνίᾱς, Τυρρηνίηfem acc plΤυρρηνίᾱς, Τυρρηνίηfem gen sg (attic doric aeolic) -
5 Τυρρηνίαι
Τυρρηνίᾱͅ, Τυρρήνιοςfem dat sg (attic doric aeolic)Τυρρηνίᾱͅ, Τυρρηνίηfem dat sg (attic doric aeolic) -
6 Τυρρηνίαν
Τυρρηνίᾱν, Τυρρήνιοςfem acc sg (attic doric aeolic)Τυρρηνίᾱν, Τυρρηνίηfem acc sg (attic doric aeolic) -
7 Tyrrheni
Tyrrhēnī, ōrum, m. (Τυῤῥηνοί), die Tyrrhener, Etrusker, ein keltisches Volk, das früh über die Alpen nach Italien eingewandert war, Verg. Aen. 11, 733. Vgl. Müller-Deecke Etrusker 1, 70 ff. – Dav.: A) Tyrrhēnia, ae, f. (Τυῤῥηνία), Etrurien, Ov. met. 14, 452. Serv. Verg. Aen. 10, 164. – B) Tyrrhēnicus, a, um (Τυῤῥηνικός), tyrrhenisch, etruskisch, Tarraco, am etruskischen Meere gelegen, Auson. epist. 25, 88. – C) Tyrrhēnus, a, um (Τυῤῥηνός; viell. auch Tūrēnus geschr., Fronto ad Ver. 1. p. 113, 12 N.), a) tyrrhenisch, etruskisch, mare, Liv., od. aequor, Verg., od. gurges, Lucan., die Tiber, weil sie aus Etrurien nach Rom fließt: corpora, Etrusker, die Bacchus in Delphine verwandelte, Ov.: so auch monstra, Ov.: vincula pedum, Verg.: rex, Mezentius, Ov.: clangor tubae, Stat. – subst., Tyrrhēnus, α) der Tyrrhener, Etrusker, sanguine Tyrrheni, des Mezentius, Verg.: Tyrrhenus inflabit ebur (weil etrurische Flötenspieler [tibicines] beim Opfer gebraucht wurden), Verg.: Plur. Tyrrhēnī, ōrum u. poet. ûm, m., die Einw. Etruriens, die Tyrrhener, Etrusker, Verg. – β) das tyrrhen. Meer, personif., Val. Flacc. 4, 715. – b) = italisch, römisch, pubes, Sil. 1, 111.
-
8 προ-κάθ-ημαι
προ-κάθ-ημαι (s. ἧμαι), ion. προκάτημαι, davorsitzen, -liegen, vor einem Orte gelegen sein, τοσοῦτο πρὸ τῆς ἄλλης Ἑλλάδος, Her. 7, 172, bes. aber davorliegen, -stehen zum Schutz, zur Vertheidigung, τινός, 8, 36. 9, 106; τῆς πόλεως, Plat. Legg. VI, 758 d; ὁ νόμος, Antiph. 6, 21; Eur. vrbdt auch οἳ τετράμοιρον νυκτος φρουρὰν προκάϑηνται, Rhes. 7; τὸ προκαϑήμενον τῆς πόλεως, Plat. Legg. VI, 758 d; τῶν πραγμάτων, Pol. 3, 56, 5, u. ä. oft; auch ἐν τῇ Τυῤῥηνίᾳ, 2, 25, 2; ἐπ ὶ τῶν τόπων, 3, 86, 1, auch = öffentlich dasitzen, z. B. zu Gericht od. dgl., 5, 63, 7. 12, 16, 6, ἐπὶ βήματος, D. L. 49, 40. – voransitzen, auf einem Ehrenplatze, προκάϑηνται καϑ' ἡλικίαν καὶ τιμήν, Strab. 3, 3, 7.
-
9 προσπιπτω
дор. ποτῐπίπτω (fut. προσπεσοῦμαι, aor. 2 προσέπεσον)1) припадать(βωμοῖσι Soph.; γόνασι и πρὸς γόνυ Eur.; θεῶν πρὸς βρέτας Arph.; τινί NT.)
ἱκέτης προσπίπτω Xen. — я припадаю с мольбой (к твоим ногам)2) коленопреклоненно просить(τινά Eur., Luc.; βρέτη δαιμόνων Aesch.)
3) попадать, впадать(πρὸς τὸν Ἐρύμανθον Polyb.)
π. τῇ κνήμῃ Xen. — попадать в голень;π. πρὸς τὸν ἥλιον Arst. — попадать под солнечные лучи;ᾗ προσέπιπτε τὸ χῶμα Thuc. — (то место стены), куда приходилась насыпь;ὑπὸ πνευμάτων τῇ Τυρρηνίᾳ προσπεσεῖν Plut. — быть занесенным ветрами в Тиррению;π. δυστυχεστάτῳ κλήρῳ Eur. — стать жертвой ужаснейшей судьбы;ἡδοναῖς π. Plat. — предаваться наслаждениям4) нападать(τινί Thuc., Xen. и πρός τινα Plat.; ἄνεμοι προσέπεσον τῇ οἰκίᾳ NT.)
προσπεσόντες τρέπουσι μέρος τι τοῦ στρατοῦ Thuc. — внезапным нападением (сиракузцы) обращают в бегство известную часть (афинской) армии;μέ λάθῃ με προσπεσών Soph. — чтобы (Филоктет) исподтишка не напал на меня5) бросаться, устремляться, подбегать(τινί Her., Xen.)
6) перен. склоняться, сближаться(τῷ Ἀναξαγόρᾳ Plat.)
7) выпадать (на долю), случатьсяτὰ προσπεσόντα Eur., Men. — выпавшее на долю, сложившиеся обстоятельства;πρὸς τὰ προσπίπτοντα Arst. — в соответствии с обстоятельствами;ὅ τι ἂν προσπέσῃ Arst. — что ни попадется;ἄλλῳ τῳ προσπεσὸν ἄλλο ἂν ἐγεγόνει Plat. — случившееся с другим по-другому и получится;τῶν ἀναλωμάτων μεγάλων προσπιπτόντων Thuc. — ввиду случившихся больших расходов8) (о слухах и т.п.) доходить, достигатьπροσέπεσε (impers.) παραγενέσθαι τοὺς πρεσβευτάς Polyb. — распространился слух, что послы прибыли;
Κύρῳ φῆμαι καὴ λόγοι προσέπιπτον Plut. — до Кира дошли слухи и толки -
10 Tyrrheni
Tyrrhēnī, ōrum, m. (Τυῤῥηνοί), die Tyrrhener, Etrusker, ein keltisches Volk, das früh über die Alpen nach Italien eingewandert war, Verg. Aen. 11, 733. Vgl. Müller-Deecke Etrusker 1, 70 ff. – Dav.: A) Tyrrhēnia, ae, f. (Τυῤῥηνία), Etrurien, Ov. met. 14, 452. Serv. Verg. Aen. 10, 164. – B) Tyrrhēnicus, a, um (Τυῤῥηνικός), tyrrhenisch, etruskisch, Tarraco, am etruskischen Meere gelegen, Auson. epist. 25, 88. – C) Tyrrhēnus, a, um (Τυῤῥηνός; viell. auch Tūrēnus geschr., Fronto ad Ver. 1. p. 113, 12 N.), a) tyrrhenisch, etruskisch, mare, Liv., od. aequor, Verg., od. gurges, Lucan., die Tiber, weil sie aus Etrurien nach Rom fließt: corpora, Etrusker, die Bacchus in Delphine verwandelte, Ov.: so auch monstra, Ov.: vincula pedum, Verg.: rex, Mezentius, Ov.: clangor tubae, Stat. – subst., Tyrrhēnus, α) der Tyrrhener, Etrusker, sanguine Tyrrheni, des Mezentius, Verg.: Tyrrhenus inflabit ebur (weil etrurische Flötenspieler [tibicines] beim Opfer gebraucht wurden), Verg.: Plur. Tyrrhēnī, ōrum u. poet. ûm, m., die Einw. Etruriens, die Tyrrhener, Etrusker, Verg. – β) das tyrrhen. Meer, personif., Val. Flacc. 4, 715. – b) = italisch, römisch, pubes, Sil. 1, 111.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Tyrrheni
-
11 πολυφάρμακος
πολυ-φάρμᾰκος, ον,A knowing many drugs or charms,ἰητροί Il.16.28
;Κίρκη Od.10.276
;Παιών Sol.13.57
; of Medea, A.R. 3.27.2 given to the use of drugs, Gal.10.169.3 of countries, abounding in healing or poisonous herbs,Τυρρηνία Thphr.HP9.15.1
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πολυφάρμακος
См. также в других словарях:
Τυρρηνία — Τυρρηνίᾱ , Τυρρήνιος fem nom/voc/acc dual Τυρρηνίᾱ , Τυρρήνιος fem nom/voc sg (attic doric aeolic) Τυρρηνίᾱ , Τυρρηνίη fem nom/voc/acc dual Τυρρηνίᾱ , Τυρρηνίη fem nom/voc sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Τυρρηνίᾳ — Τυρρηνίᾱͅ , Τυρρήνιος fem dat sg (attic doric aeolic) Τυρρηνίᾱͅ , Τυρρηνίη fem dat sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Τυρρηνία — Ελληνική ονομασία της Ετρουρίας. Bλ. λ. Ετρούσκοι … Dictionary of Greek
Τυρρηνία — η περιοχή στην αρχαία Ιταλία … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
Τυρρηνίας — Τυρρηνίᾱς , Τυρρήνιος fem acc pl Τυρρηνίᾱς , Τυρρήνιος fem gen sg (attic doric aeolic) Τυρρηνίᾱς , Τυρρηνίη fem acc pl Τυρρηνίᾱς , Τυρρηνίη fem gen sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Τυρρηνίαι — Τυρρηνίᾱͅ , Τυρρήνιος fem dat sg (attic doric aeolic) Τυρρηνίᾱͅ , Τυρρηνίη fem dat sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Τυρρηνίαν — Τυρρηνίᾱν , Τυρρήνιος fem acc sg (attic doric aeolic) Τυρρηνίᾱν , Τυρρηνίη fem acc sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ЭТРУРИЯ, ТУСЦИЯ, ТИРРЕНЦИЯ — •Etruria или Tuscia, Τυρρηνία, местность в Средней Италии, на западе граничившая с морем, получившим по ней название тирренского, и с рекой Макрою, разделявшей ее от Лигурии; на севере граничившая с… … Реальный словарь классических древностей
Этрурия — • Etruria или Tuscia, Τυρρηνία, местность в Средней Италии, на западе граничившая с морем, получившим по ней название тирренского, и с рекой Макрою, разделявшей ее от Лигурии; на севере граничившая с Апеннинами (Gallia Cispadana); на… … Реальный словарь классических древностей
Καδμίλος — Μυθολογικό πρόσωπο, ένας από τους Καβείρους. Σύμφωνα με τον Ακουσίλαο τον Αργείο, ήταν γιος της Καβειρούς και του Ήφαιστου και πατέρας των τριών Καβείρων, που απέκτησαν τρεις κόρες, τις Καβειρίδες. Σύμφωνα όμως με τον Διονυσόδωρο, ο Κ. ήταν το… … Dictionary of Greek
Τυρρηνός — και ιων. τ. Τυρσηνός και δωρ. τ. Τυρρανός και Τυρσανός, ή, όν, θηλ. και Τυρρηνίς και ιων. τ. Τυρσηνίς, ίδος, Α 1. αυτός που κατάγεται ή προέρχεται από την Τυρρηνία 2. (το αρσ. στον πληθ. ως ουσ.) οἱ Τυρρηνοί ή Τυρσηνοί οι κάτοικοι τής Τυρρηνίας,… … Dictionary of Greek